Psychologia uczuć, emocji, zdrowia psychicznego,higiena psychiczna człowieka,psychologia dla każdego,na codzień,uczucia przyjemne i nieprzyjemne,po rozstaniu,po zdradzie

Wynika to z tego, że kobiety mają mniejsze zapotrzebowanie na seks i różnorodność w tym zakresie. W związku lesbijskim zazdrość może być silniejsza, bo kobiety są bardziej zorientowane na długotrwały związek.

A mężczyznom nie zależy na związku na całe życie, tylko na krótkich znajomościach?

Mężczyźni chcą więcej seksu, szybciej i z większą liczbą partnerek. Mają też inny model dążeń wspólnotowych. Panie koncentrują się na pogłębianiu bliskich relacji z jedną osobą bądź z niewielkim gronem. Jak mówiła księżna Diana - "troje to już tłum". Dla mężczyzn troje to ciągle mało. Dążą do tego, żeby się kontaktować - i nie chodzi tutaj tylko o seks - bardziej płytko, ale szerzej. Świetnym tego przykładem jest polityka, czyli działalność, którą się uprawia grupowo. Zawieranie sojuszy, ich łamanie, zdradzanie, nawiązywanie kontrprzymierzy - mężczyźni to uwielbiają, kobiety to nudzi.

Męskie dążenie do wielu kontaktów seksualnych ma chyba też biologiczne wytłumaczenie. Pewnie chodzi im o przekazanie swoich genów?

Otóż to. Taka strategia zapewnia im sukces reprodukcyjny. Niedawno przeprowadzono badania genetyczne, z których wynika, że kobiety mają o wiele większe szanse na to, że staną się matkami i osiągną sukces reprodukcyjny. Mężczyźni częściej umierają bezpotomnie, dlatego muszą rywalizować. Jednym z czynników, który zwiększa możliwość posiadania potomstwa i przekazania swoich genów, jest wysoki status społeczny. Tak jest w wielu społecznościach plemiennych, we wschodnich haremach, gdzie kobiety są zmonopolizowane przez określoną grupę społeczną. Ale obserwujemy to zjawisko również we Francji, gdzie od dobrych 200 lat panuje zwyczaj, że naprawdę zamożny mężczyzna to taki, który oprócz żony ma utrzymankę i garsonierę. We Francji to trwały element kultury. Od niedawna jest popularny także w Rosji.

Jak sobie możemy poradzić z zazdrością?

Podobnie jak ze stresem. Pierwsza strategia polega na tym, że bierzemy byka za rogi. Podejmujemy kroki, żeby rozwiązać problem, porozmawiać z partnerem o tym, czy rzeczywiście jest powód do zazdrości. Bardzo często naszą zazdrość wzbudza nie tyle jego zachowanie, ale osób spoza związku. Postawienie diagnozy, co właściwie wywołuje zazdrość, to dobry punkt wyjścia. To może nas doprowadzić do odpowiedzi na zasadnicze pytanie: czy jest powód do zazdrości, czy nie?